Czy trzeba być koneserem aby lubić zapiekanki za to, że są z serem?

Pamiętam, że jako dzieci robiliśmy je dość często, bo nie wymagały dużo pracy oraz czasu, a i składniki na nie zazwyczaj w domu jakieś były. W zasadzie najważniejsze były bułki. Ale przecież i na pajdzie chleba dało się zrobić zapiekankę. No i ser żółty. Żadna zapiekanka bez ciągnącego się sera i chrupiącego, przypieczonego pieczywa nie byłaby sobą. Jak byłem już nieco starszy i w domu zaczęli się pojawiać moi szkolni znajomi i przyjaciele, to zapiekanki były najszybszym sposobem na tanie, syte i w dodatku ciepłe danie. Nie licząc zupek chińskich, ale to już danie bliższe wieku studenckiego, gdy przed jedzeniem są ważniejsze wydatki. Pamiętam też jak niejednokrotnie podawałem zapiekanki na mniejszych lub większych imprezach, czy choćby karnawałowych szaleństwach. A nawet zdarzyło się i na Sylwestra podać dość wykwintne mini zapiekanki. Nie pamiętam już czy były one z krabem czy z serem brie i oliwkami, ale pamiętam, że smakowały wszystkim i zniknęły ze stołu bardzo szybko. Od kilku lat mam wrażenie, że z powodu ich chyba zbytniej prostoty trafiły głównie do taniego fast-foodu gdzie straciły wiele. Na szczęście są jeszcze miejsca, które nadal pomagają nam je zatrzymać w pamięci a nawet i odkrywać na nowo ich smaki, Jak choćby kompleks zapiekankowy na Krakowskim Kazimierzu. Kiedy bym tam nie był, tłumek smakoszy zapiekanek nie maleje. Właśnie dzięki takim miejscom porządne zapieksy poznawać mogą również i młodsze pokolenia, które co prawda chętniej po męczącym dniu pochłoną tradycyjnego polskiego kebsa. Ale może dzisiejszym wpisem zachęcę niejednego Sebę lub Karynę aby sami w domu zrobili doskonałe zapiekanki. Zwłaszcza, że zajmie to naprawdę nie więcej niż dwadzieścia minut jakże cennego czasu.

Zapiekanka na bagietce z serem

Zacznijmy od tego co powiedziałem wcześniej. Do zapiekanki potrzeba pieczywa. Mogą to być bułki. Wystarczą najzwyklejsze kajzerki. Również te najtańsze ze sklepu czy dyskontu. Wybierajcie pieczywo takie na jakie wy macie ochotę ale pamiętajcie, że im lepsze pieczywo tym smaczniejsza zapiekanka. Dlatego ja osobiście wybieram bagietki i to najlepiej takie na zakwasie, czy też tak zwane korzenne. Bo łatwo usuwa się z nich miąższ czyli ośródkę, uzyskując miejsce na dowolnie wymyślony przez nas farsz. Ja dziś używam mojego farszu uniwersalnego do naleśników, krokietów, pasztecików i zapiekanek. Jest to farsz z pieczarek, mięsa mielonego i mozzarelli, zaś przepis na niego znajdziecie TU (niebawem). Ale do zapiekanek wystarczy równie dobrze kilka plasterków salami lub ulubionej szynki, świeża papryka, pieczarki, oliwki, pomidor, zioła... dosłownie wszystko to czego użylibyście do pizzy, a nawet więcej. Puśćcie wodze fantazji i na przykład w maju spróbujcie zapiekanek ze szparagami, jesienią z leśnymi grzybami i włoską pancettą lub grillowanym czosnkiem czy kiełbasą z ogniska. Więc gdy już wypełnicie swoje zapiekanki farszem, czas na ser. Serem numer jeden jeżeli chodzi o ciągliwość już zapieczonego jest zdecydowanie mozzarella. Ale ja często używam ementalera czy goudy — one również sprawdzają się doskonale. Lecz gdy chcę zapiekance dodać wyrazistszego smaku wtedy chętnie sięgam po naszego polskiego oscypka, ale również po sery pleśniowe jak choćby camembert lub polski lazur czy włoska gorgonzola. Teraz nie pozostaje już nic innego jak włożyć nasze zapiekanki do rozgrzanego do przynajmniej 180° lecz nie więcej niż 200°C, na dosłownie 5-10 minut, aż ser się roztopi a pieczywo lekko zarumieni. I gotowe!

Jak dla mnie zapiekanka taka jest tym co niektórzy nazywają „comfort food”. Kojarzy mi się z dzieciństwem, bezpieczeństwem i radością. I dlatego staram się je robić kiedy tylko potrzebuję naturalnego stymulatora dobrego samopoczucia, nagrody lub pocieszki. Zawsze działa! Do uzupełnienia zapiekanki najczęściej wystarczy mi po prostu keczup. Ale nierzadko stosuje też mój własny, robiony z wczesnojesiennych bądź późnoletnich, dojrzewających w słońcu pomidorów gruntowych. Czasem lubię je z sosem czosnkowym, czasem posypane tuż przed podaniem świeżym szczypiorkiem czy kiełkami na przykład rzodkiewki. Jeżeli lubisz i masz na to ochotę podaj je z rukolą czy roszponką a zamiast sosu użyj dobrej oliwy z dodatkiem chilli lub bazylii. Też będą znakomite. Doskonale odnajdą się na talerzu jedzone w pojedynkę, czy romantycznym w duecie. Szczególnie jeżeli przygotujecie je wspólnie. Ale nie zaszkodzi im też towarzystwo piwa i większej grupy znajomych, a wręcz pomogą wam bawić się zdecydowanie dłużej.

Michał